Możliwości rozwoju Uniwersytetów Trzeciego Wieku jako organizacji wspierających osoby starsze

Abstrakt

Cel: Głównym celem pracy była prezentacja możliwości, jakie niosą ze sobą Uniwersytety Trzeciego Wieku w stosunku do osób starszych oraz gospodarki kraju. W pierwszym etapie badań sprawdzono, czy istnieją czynniki mogące wpływać na liczbę osób uczestniczących w zajęciach organizowanych przez UTW. W związku z tym zbadano zależności przyczynowe pomiędzy liczbą osób uczestniczących w zajęciach organizowanych przez UTW a liczbą UTW, liczbą osób aktywnych zawodowo w wieku 50+ oraz liczbą emerytów i rencistów. Okres badawczy odnosił się do roku 2017. Drugi etap badań odnosił się do określenia możliwości związanych z rozwojem UTW jako organizacji, które wspierają osoby starsze.
Materiały i metody: W badaniu posłużono się wskaźnikiem korelacji rang Spearmana. W tym celu wykorzystane zostały materiały źródłowe i publikacje Głównego Urzędu Statystycznego dla poszczególnych województw dotyczące liczby uniwersytetów oraz słuchaczy. Przeanalizowana została również literatura i dane związane z działalnością Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Na podstawie Rządowego programu i Raportu dotyczącego Uniwersytetów Trzeciego Wieku określono możliwości związane z rozwojem jednostek jako organizacji, które wspierają osoby starsze.
Wyniki i wnioski: Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują powszechność działania uniwersytetów w Polsce w roku 2017. Z danych wynika, że w tym samym roku na terenie kraju działało 2076 jednostek. Analiza danych statystycznych potwierdza, że zależność pomiędzy liczbą osób studiujących na Uniwersytetach Trzeciego Wieku a wzrostem liczby tego typu jednostek, jak również liczbą osób, które zostają aktywne zawodowo w wieku 50+ i osobami na emeryturze bądź rencie jest statystycznie istotna. Idea tworzenia Uniwersytetów Trzeciego Wieku to sposób, w którym następuje upodmiotowienie i ograniczenie marginalizacji osób starszych. Uniwersytety Trzeciego Wieku stwarzają wiele możliwości mogących wpływać na poprawę jakości życia, czy też wzrost świadomości i aktywności fizycznej. Dodatkowo, funkcjonowanie tego typu jednostek może przyczyniać się do rozwoju gospodarki krajowej, co stanowi jeden z argumentów, iż działania podejmowane na rzecz osób starszych powinny być traktowane priorytetowo.