Możliwości rozwoju Uniwersytetów Trzeciego Wieku jako organizacji wspierających osoby starsze

Autor

DOI:

https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.2636

Słowa kluczowe:

uniwersytety trzeciego wieku, osoby starsze, seniorzy

Abstrakt

Cel: Głównym celem pracy była prezentacja możliwości, jakie niosą ze sobą Uniwersytety Trzeciego Wieku w stosunku do osób starszych oraz gospodarki kraju. W pierwszym etapie badań sprawdzono, czy istnieją czynniki mogące wpływać na liczbę osób uczestniczących w zajęciach organizowanych przez UTW. W związku z tym zbadano zależności przyczynowe pomiędzy liczbą osób uczestniczących w zajęciach organizowanych przez UTW a liczbą UTW, liczbą osób aktywnych zawodowo w wieku 50+ oraz liczbą emerytów i rencistów. Okres badawczy odnosił się do roku 2017. Drugi etap badań odnosił się do określenia możliwości związanych z rozwojem UTW jako organizacji, które wspierają osoby starsze.
Materiały i metody: W badaniu posłużono się wskaźnikiem korelacji rang Spearmana. W tym celu wykorzystane zostały materiały źródłowe i publikacje Głównego Urzędu Statystycznego dla poszczególnych województw dotyczące liczby uniwersytetów oraz słuchaczy. Przeanalizowana została również literatura i dane związane z działalnością Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Na podstawie Rządowego programu i Raportu dotyczącego Uniwersytetów Trzeciego Wieku określono możliwości związane z rozwojem jednostek jako organizacji, które wspierają osoby starsze.
Wyniki i wnioski: Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują powszechność działania uniwersytetów w Polsce w roku 2017. Z danych wynika, że w tym samym roku na terenie kraju działało 2076 jednostek. Analiza danych statystycznych potwierdza, że zależność pomiędzy liczbą osób studiujących na Uniwersytetach Trzeciego Wieku a wzrostem liczby tego typu jednostek, jak również liczbą osób, które zostają aktywne zawodowo w wieku 50+ i osobami na emeryturze bądź rencie jest statystycznie istotna. Idea tworzenia Uniwersytetów Trzeciego Wieku to sposób, w którym następuje upodmiotowienie i ograniczenie marginalizacji osób starszych. Uniwersytety Trzeciego Wieku stwarzają wiele możliwości mogących wpływać na poprawę jakości życia, czy też wzrost świadomości i aktywności fizycznej. Dodatkowo, funkcjonowanie tego typu jednostek może przyczyniać się do rozwoju gospodarki krajowej, co stanowi jeden z argumentów, iż działania podejmowane na rzecz osób starszych powinny być traktowane priorytetowo.

Statystyka pobrań

Statystyki pobrań nie są jeszcze dostępne

TOWALSKI R. Rozwój sektora gospodarki społecznej w krajach Unii Europejskiej. Wnioski dla Polski, Warszawa: mimeo; 2004.   Google Scholar

HAUSNER J. (2007), Ekonomia społeczna jako sektor gospodarki. Ekonomia Społeczna. 2007; 1(1): 9-14.   Google Scholar

Raport Uniwersytet Trzeciego Wieku jako odpowiedź na potrzeby środowiska osób starszych, http://www.fpnp.pl/pdf/raport_uniwersytet_trzeciego_wieku.pdf.   Google Scholar

SZLUZ A.M. (2016), Umocowania prawne polskich uniwersytetów trzeciego wieku. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia. 2016; 1:163-171. DOI: 10.17951/j.2016.29.1.163.   Google Scholar

RICHERT-KAŹMIERSKA A., FORKIEWICZ M. (2013), Kształcenie osób starszych w koncepcji aktywnego uczenia się. Studia Ekonomiczne, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach. 2013; 131: 127-139.   Google Scholar

BORCZYK W., NALEPA W., KNAPIK B., KNAPIK W. Standardy działania uniwersytetów trzeciego wieku w Polsce. Nowy Sącz: Ogólnopolska Federacja Stowarzyszeń UTW. Fundacja Rozwoju Ziem Górskich; 2014.   Google Scholar

BORCZYK W. (2012), Sytuacja osób starszych w kontekście doświadczeń Uniwersytetów Trzeciego Wieku, http://www.wrzos.org.pl/download/Ekspertyza_2_ASOS.pdf (dostęp na dzień: 19.03.2019 r.).   Google Scholar

Rządowy program na rzecz aktywności społecznej osób starszych na lata 2012-2013, 2012 Załącznik do uchwały nr 137 Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2012 r., Warszawa.   Google Scholar

SKIBIŃSKA E. (2007), Proces kształcenia seniorów. Rocznik Andragogiczny. 2007;2007: 57-80.   Google Scholar

ADAMIEC J. (2012), Polityka przedłużania aktywności zawodowej osób starszych. Studia BAS. 2012; 2(30): 151-168.   Google Scholar

Raport na temat sytuacji osób starszych w Polsce 2012. Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa 2012.   Google Scholar

PRAUZNER T. (2011), LifeLong Learning – edukacja na całe życie. Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Edukacja Techniczna i Informatyczna. 2011;6: 163-170.   Google Scholar

HALICKA M. Satysfakcja życiowa ludzi starszych. Białystok: Akademia Medyczna; 2004.   Google Scholar

KRYSZKIEWICZ CZ. Aktywne życie seniorów warunkiem pomyślnego starzenia się,[w:] STEUDEN S., MARCZUK M. (red.), Starzenie się a satysfakcja z życia. Lublin: Wydawnictwo KUL; 2006.   Google Scholar

LEJA K. Uniwersytet organizacją służącą otoczeniu, [w:] LEJA K. (red.), Społeczna odpowiedzialność uczelni. Gdańsk: Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej; 2005.   Google Scholar

KOZIEŁ D., TRAFIAŁEK E. (2007), Kształcenie na Uniwersytetach Trzeciego Wieku a jakość życia seniorów. Gerontologia Polska. 2007, 15(3): 104-108.   Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2019-07-01

Jak cytować

Kubala, S., & Zając-Sawicka, M. (2019). Możliwości rozwoju Uniwersytetów Trzeciego Wieku jako organizacji wspierających osoby starsze. Problems of Economics and Law, 2(1), 1–13. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.2636

Numer

Dział

Artykuły