Regionalne zróżnicowanie zapotrzebowania na domy pomocy społecznej w Polsce w latach 2010-2018

Sebastian Kubala; Magdalena Zając-Sawicka

doi:10.5604/01.3001.0013.7215

Autor

Sebastian Kubala Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie https://orcid.org/0000-0003-4021-9173
Magdalena Zając-Sawicka Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.7215

Słowa kluczowe:

pomoc instytucjonalna, polityka społeczna, pomoc społeczna, starzenie się społeczeństwa

Abstrakt

Cel: Celem artykułu była ocena zaspokojenia potrzeb na domy pomocy społecznej w poszczególnych województwach w latach 2010-2018. Dodatkowym aspektem było wyeksponowanie zasad funkcjonowania domów pomocy społecznych w Polsce na podstawie obowiązujących aktów prawnych.
Materiały i metody: Oceny zaspokojenia potrzeb na domy pomocy społecznej w poszczególnych województwach w latach 2010-2018 dokonano na podstawie dwóch mierników. Pierwszym z nich był współczynnik zaspokajania potrzeb osób oczekujących na umieszczenie w domach pomocy społecznej. Drugi ze wskaźników to wskaźnik zapotrzebowania na domy pomocy społecznej. Dane potrzebne do obliczeń zaczerpnięto ze sprawozdań Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Dodatkowo, analiza literatury oraz zebrane materiały umożliwiły wnikliwe zobrazowanie działalności domów pomocy społecznej w Polsce.
Wyniki i wnioski: Biorąc pod uwagę obszar całej Polski, w latach 2010-2018 doszło do pozytywnych tendencji w zaspokajaniu potrzeb na domy pomocy społecznej. Rozpatrując jednak poszczególne województwa, wyodrębnić można pewne obszary, które charakteryzują się lepszym oraz gorszym stopień zaspokojenia na te domy. W największym stopniu zaspokojenie potrzeb na domy pomocy społecznej występuje w południowo-wschodniej części Polski w województwach: podkarpackim oraz lubelskim. Najmniejszy stopień zaspokojenia potrzeb na domy pomocy społecznej występuje w województwie śląskim. Stosunkowo niski stopień zaspokojenia potrzeb wystepuje jednocześnie w rejonie zachodniej oraz północnej Polski. W związku z tym konieczne jest wprowadzenie rozwiązań, które spowodują proporacjonalny do potrzeb rozwój liczby domów pomocy społecznej. Brak miejsc w publicznych domach pomocy społecznej może bowiem powodować wzrost czasu potrzebnego na umiejscownienie osób potrzebujących wsparcia w domach pomocy społecznej. Może też być przyczyną pojawiania się osób potrzebujących pomocy w innych miejscach, które nie są do tego przeznaczone.

Statystyka pobrań

Statystyki pobrań nie są jeszcze dostępne

Bibliografia

GUS. Prognoza ludności na lata 2014-2050, Warszawa; 2014. Google Scholar

BŁĘDOWSKI P., MACIEJASZ M. (2013), Rozwój opieki długoterminowej w Polsce –stan i rekomendacje. Nowiny Lekarskie. 2013; 1(82): 61–69. Google Scholar

https://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/1353,pojecie.html (dostęp na dzień: 17.11.2019 r.). Google Scholar

SZWEDA-LEWANDOWSKA Z. (2009), Popyt na miejsca w domach pomocy społecznej wśród seniorów w Polsce w perspektywie 2035 roku. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica. 2009; 231: 243-254. Google Scholar

SZLUZ B. (2010), Dom pomocy społecznej jako forma wsparcia i opieki nad osobami starszymi, [w:] Balogová B. (red.), Elan vital w dziedzinie stosunków międzygeneracyjnych, Materiały z konferencji międzynarodowej, 2010, 15 styczeń; Preszow: Uniwersytet Preszowski; 2010: 284-290. Google Scholar

STOLIŃSKA-POBRALSKA N. (2014), Dom pomocy społecznej jako instytucja polskiego systemu zabezpieczenia społecznego osób starszych. Pedagogika Rodziny. 2014;4(3): 101-118. Google Scholar

GRYGIEL G. (2017), Prognoza zapotrzebowania na miejsca w domach pomocy społecznej w województwie wielkopolskim i najważniejsze uwarunkowania zaspokojenia potrzeb. Studia Oeconomica Posnaniensa. 2017; 5(11). Google Scholar

Ogólnoeuropejskie wytyczne dotyczące przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności, Europejska Grupa Ekspertów ds. Przejścia od Opieki Instytucjonalnej do Opieki świadczonej na poziomie Lokalnych Społeczności, Bruksela 2012. Google Scholar

TRAFIAŁEK E. Innowacyjna polityka senioralna XXI wieku. Między ageizmem, bezpieczeństwem socjalnym i active ageing, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek; 2016. Google Scholar

Ustawa z dnia 12 marca 2014 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2019.0.1507 t.j.). Google Scholar

SZWEDA-LEWANDOWSKA Z. (2009), Domy pomocy społecznej i sieci wsparcia seniorów. Polityka Społeczna. 2009; 7: 17-21. Google Scholar

PIEŃKOSZ J., MATEJCZUK A. (red.), Teoria i praktyka działania instytucji opieki w Polsce - raport końcowy, Warszawa: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich; 2015. Google Scholar

Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie domów pomocy społecznej (Dz.U. 2018, poz. 734). Google Scholar

Sprawozdania Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej za lata 2010-2018. Google Scholar

SZKUTNIK W., SĄCZEWSKA-PIOTROWSKA A., HADAŚ-DYDUCH M., Metody taksonomiczne z programem Statistica, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach; 2015: 29. Google Scholar