Przesyłanie tekstów

Wytyczne dla autorów

Artykuły do publikacji są przyjmowane wyłącznie w formie zgłoszeń elektronicznych dokonanych przez użytkowników zarejestrowanych w systemie. Zgłaszane do publikacji artykuły powinny być zgodne z profilem wydawniczym czasopisma i spełniać wymogi formalne.

Opłaty

Redakcja nie pobiera żadnych opłat za publikację artykułów.

Przygotowanie tekstu

Uwagi ogólne

1. Objętość artykułu wraz z materiałem ilustracyjnym i bibliografią powinna mieścić się w przedziale 8-15 stron.
2. Włączony do pracy materiał ilustracyjny (tablice, rysunki) powinien zostać umieszczony we właściwych miejscach w tekście.
3. Oryginalne pliki, zawierające dane prezentowane w tabelach oraz wykresy i rysunki należy przesłać dodatkowo w formatach: .xls, .xlsx, .jpg, .png, .tif, .gif. Pliki te powinny być opisane i ponumerowane zgodnie z numeracją nadaną im w tekście (np. Tablica 1, Rysunek 2, itd.). Każdy element graficzny należy przesłać w oddzielnym pliku.

Tekst pracy i układ elementów tekstu

1. Imię i nazwisko Autora, tytuł/stopień naukowy/zawodowy (czcionka Times New Roman, 12 pkt, wyrównanie do lewej).
2. Nazwa instytucji reprezentowanej – tzw. afiliacja – uczelnia, wydział/instytut (czcionka Times New Roman, 12 pkt, wyrównanie do lewej).
3. Numer ORCID (czcionka Times New Roman, 10 pkt, wyrównanie do lewej).
4. Adres do korespondencji z autorem zgłaszającym: nazwa instytucji reprezentowanej, ulica, kod pocztowy, kraj, telefon, e-mail (czcionka Times New Roman, 10 pkt, wyrównanie do lewej).
5. Tytuł artykułu (czcionka Times New Roman, 12 pkt, pogrubienie, wyśrodkowanie).
6. Streszczenie w języku pracy (150–200 słów), skonstruowane tak, aby odzwierciedlało strukturę tekstu (cel, problem badawczy, materiał i metody, wyniki, wnioski) oraz słowa kluczowe – co najmniej 3 słowa/frazy niebędące powtórzeniem tytułu pracy (czcionka Times New Roman, 10 pkt).
7. Tekst właściwy artykułu (czcionka Times New Roman, 12 pkt, interlinia 1,5 wiersza, marginesy 2,5 cm z każdej strony, tekst wyjustowany obustronnie, pojedyncze spacje między wyrazami, wyłączona funkcja dzielenia wyrazów, wcięcia akapitowe 1,25 cm).
8. Bibliografia (czcionka Times New Roman, 12 pkt).
9. Streszczenie (150-200 słów) i słowa kluczowe w języku angielskim (dla artykułów przygotowanych w języku polskim) lub polskim (dla artykułów opracowanych w języku angielskim) odzwierciedlające streszczenie w języku pracy zamieszczone na wstępie (czcionka Times New Roman, 10 pkt).

Uwagi szczegółowe

1. W tekście należy wprowadzić zasadniczy podział logiczny. Poszczególne partie tekstu należy oznaczać numerami (cyfry arabskie) i śródtytułami. Numeracja powinna obejmować także Wstęp i Podsumowanie. Dopuszczalna jest dwupoziomowa struktura zagłębienia śródtytułów (1, 2, 3, … 1.1, 2.1, 3.1). Śródtytuły pierwszego stopnia należy podawać czcionką 12 pkt pogrubioną, śródtytuły drugiego stopnia czcionką 10 pkt pogrubioną.
2. Należy wprowadzić numerację stron – ciągłą w obrębie całej pracy, a numer podawać w prawym dolnym rogu strony.

Wyróżnienia w tekście

• Kursywa – dla oznaczenia tytułów, wprowadzanych pojęć i terminów, wyrażeń z języków obcych (jeśli nie są powszechnie stosowane w języku polskim), symboli we wzorach matematycznych, symboli statystycznych
• Listy numerowane, punktowane – przyjęte punktory stosowane jednolicie w całym tekście pracy

Uwaga! Nie należy stosować w tekście:

• spacji przed znakami interpunkcyjnymi,
• automatycznego podziału wyrazów,
• twardego podziału wierszy (Shift i Enter),
• wielokrotności spacji w celu uzyskania wcięcia pierwszego wiersza akapitu lub przejścia do kolejnego wiersza,
• spacji do uzyskania tekstu rozstrzelonego,
• kropek po śródtytułach, tytułach tabel i rysunków.

Przypisy i cytowania

1. Rekomendowanym standardem jest standard APA. (w Programie MS Word można korzystać z automatycznych funkcji cytowań i formatowania bibliografii w tym standardzie: Odwołania ― Zarządzaj źródłami/Styl).
   Uwaga! Wprowadzane do tekstu nazwy osobowe powinny składać się z pełnego imienia i nazwiska osoby, zwłaszcza gdy pojawiają się po raz pierwszy.
2. Przypisy rzeczowe (objaśniające i komentujące fragmenty tekstu głównego) oraz słownikowe (podające znaczenie terminów np. obcojęzycznych) powinny być zamieszczone w dolnej części tej samej strony, na której zostały przywołane i umieszczone ich cyfrowe odsyłacze. Stosowanie tego rodzaju przypisów nie jest zalecane i należy je ograniczyć do niezbędnego minimum. Ich układ powinien być ciągły dla całego tekstu pracy.
3. Przypisy bibliograficzne (cytowania). Powołania na literaturę w tekście należy zaznaczać poprzez umieszczenie w nawiasach okrągłych nazwiska autora (bez imienia lub jego inicjałów) i roku wydania publikacji. Jeśli nazwisko autora cytowanej pracy pojawia się w tekście, w nawiasie podać należy wyłącznie rok publikacji pracy. Jeśli fragment tekstu innego autora przytaczany jest dosłownie, należy ująć go w cudzysłów, a w nawiasie obok nazwiska autora i roku wydania publikacji umieścić także numer strony, z której pochodzi tekst.
   Tekst tekst tekst (Nazwisko, rok); „Tekst tekst tekst” (Nazwisko, rok, s.).
4. Jeśli praca ma wielu autorów stosuje się następujące zasady:
   W przypadku dwóch autorów w powołaniu podać należy obydwa nazwiska oddzielone przecinkiem: Tekst tekst tekst (Nazwisko1, Nazwisko2, rok).
   W przypadku trzech, czterech lub pięciu autorów przy pierwszym powołaniu w tekście wymienić należy wszystkie nazwiska, oddzielając je przecinkami. W kolejnych powołaniach tej samej pracy należy podać tylko nazwisko pierwszego autora, a następne nazwiska zastąpić skrótem i in.: Tekst tekst tekst  (Nazwisko1, Nazwisko2, Nazwisko3, Nazwisko4, rok). Tekst tekst tekst  (Nazwisko1 i in., rok)
   W przypadku publikacji, która ma sześciu i więcej autorów należy podać wyłącznie nazwisko pierwszego z nich, a pozostałe zastąpić skrótem: i in. zarówno w przypadku pierwszego, jak i następnych powołań.
   Przy powoływaniu prac różnych autorów o tym samym nazwisku należy poprzedzić nazwiska inicjałami imion autorów (nawet jeśli daty publikacji są różne). Pomoże to uniknąć niejednoznaczności i pozwoli odesłać czytelnika do właściwego zapisu w bibliografii załącznikowej: Tekst tekst tekst (Kowalski, A., rok). Tekst tekst tekst (Kowalski, B., rok).
   W wypadku powołania w tym samym fragmencie tekstu więcej niż jednej publikacji należy umieścić wszystkie powołania w jednym wspólnym nawiasie, oddzielając je średnikami i porządkując powołania w kolejności alfabetycznej według nazwisk autorów (pierwszego autora w przypadku pracy zbiorowej): Tekst tekst tekst (Adamowicz, 2021; Bogdanowicz, 2016; Celińska, Wojciechowski, 2023).
   Jeżeli dwa lub więcej dokumentów powoływanych w tekście ma tego samego autora (pierwszy element opisu) i rok wydania, rozróżnia się je poprzez dodanie małych liter (a, b, c itd.) po roku wydania (bez spacji). W bibliografii załącznikowej należy zamieścić rok uzupełniony załączoną w powołaniu literą: Tekst tekst tekst (Kowalski, 2023a). Tekst tekst tekst (Kowalski, 2023b).
   Uwaga! Należy unikać cytowania pośredniego. Cytowanie takie jest dopuszczalne, gdy praca jest trudno dostępna lub dostępna tylko w nieznanym autorowi języku. W takim wypadku w tekście należy powołać pracę oryginalną oraz źródło wtórne poprzedzone przyimkiem za: (z dwukropkiem). W bibliografii załącznikowej podać należy wyłącznie źródło wtórne:  Tekst tekst tekst (Nazwisko, rok, za: Nazwisko, rok).

Bibliografia załącznikowa

1. Bibliografia powinna być przygotowana w układzie alfabetycznym według nazwisk autorów. Imię autora należy zastąpić jego inicjałem. Nazwisko autora i inicjał imienia należy oddzielić przecinkiem.
2. Data wydania publikacji powinna być zamieszczona po nazwisku/ach autora/ów pracy w nawiasie okrągłym.
3. Tytuł publikacji powinien być wyróżniony kursywą; w opisie artykułu w wydawnictwie zwartym kursywą należy wyróżnić tytuł dokumentu macierzystego; w przypadku artykułu w czasopiśmie kursywą należy wyróżnić tytuł czasopisma.
4. Obowiązkowe elementy opisu bibliograficznego:
   
   Wydawnictwo zwarte (książka)
   Nazwisko, I. (rok). Tytuł książki. Miejsce wydania: Wydawnictwo.
   Nazwisko, I. (red.). (rok). Tytuł książki. Miejsce wydania: Wydawnictwo.
   Przykład: Milewski, R., Kwiatkowski, E. (red.). (2018). Podstawy ekonomii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
   Artykuł z czasopisma
   Nazwisko, I. (rok). Tytuł artykułu. Tytuł czasopisma, tom(nr), strony od–do. DOI
   Przykład: Sun, L., Shapiro, J.M. (2022). A linear panel model with heterogeneous coefficients and variation in exposure. Journal of Economic Perspectives, 36(4), 193–204. DOI: 10.1257/jep.36.4.193.
   Artykuł w pracy zbiorowej
   Tytuł pracy zbiorowej (dokumentu macierzystego) należy poprzedzić określeniem W:
   Zakres stron, na których opublikowana została praca, podaje się po tytule pracy zbiorowej w nawiasach okrągłych i poprzedza skrótem
   Nazwisko, I. (rok). Tytuł artykułu w pracy zbiorowej. W: I. Nazwisko (red.). Tytuł pracy zbiorowej (książki) (s. strony od–do). Miejsce wydania: Wydawnictwo.
   Przykład: Mineshima, A., Poplawski-Ribeiro, M., Weber, A. (2014). Size of fiscal multipliers. W: C. Cotarelli, P. Gerson, A. Senhadji (red.). Post-Crisis Fiscal Policy (s. 315–372). Cambridge: MIT Press.
   Dokument elektroniczny
   Nazwisko, I. (rok publikacji). Tytuł publikacji. Źródło [online]. Dostępny w Internecie: adres strony internetowej [dostęp: rrrr-mm-dd].
   Przykład: Szulc, M. (2022). Krajowy System e-Faktur zaliczył falstart. Dziennik Gazeta Prawna, 17 stycznia [online]. Dostępny w Internecie: https://podatki.gazetaprawna.pl/artykuly/8334336,vat-krajowy-system-e-faktur.html [dostęp: 2022-03-31].

5. Po każdym opisie stawiana jest kropka.
6. Nie należy wprowadzać podziału na rodzaje publikacji (np. książki, artykuły z czasopism).
7. Nie należy włączać do bibliografii aktów prawnych – informacje o tego typu dokumentach należy zamieszczać w tekście pracy.

Tabele

1. Dla zestawień słowno-liczbowych należy przyjąć nazwę tabela.
2. Tabele powinny być ponumerowane cyframi arabskimi (numeracja ciągła w obrębie pracy) i opatrzone tytułami. Po tytułach nie stawia się kropek.
3. Każdą kolumnę (także pierwszą) należy opatrzyć nagłówkiem pisanym z dużej litery Nagłówki kolumn powinny być wyśrodkowane.
4. Prezentowane dane liczbowe powinny być wyśrodkowane, a informacje słowne wyjustowane do lewego marginesu.
5. W tabelach nie należy zostawiać pustych komórek. W przypadku braku danych należy stosować następujące znaki umowne:
   • kreska (―) – zjawisko nie występuje;
   • zero (0)  – zjawisko istnieje, jednakże w ilościach mniejszych od liczb, które mogły być wyrażone uwidocznionymi w tablicy znakami cyfrowymi;
   • kropka (.)  –  zupełny brak informacji lub brak wiarygodnych danych;
   • (X) –  wypełnienie rubryki ze względu na układ tablicy jest niemożliwe lub niecelowe.
6. Adnotacje dotyczące zawartości tabeli umieszcza się bezpośrednio po jej treści, przed informacją o źródle. Jeśli w tabeli użyto skrótów lub skrótowców należy je wyjaśnić w adnotacji głównej. W przypadku, gdy użyte skróty powtarzają się w kolejnych tabelach, adnotacja z wyjaśnieniem powinna znaleźć się pod każdą tabelą.
   Informacja o źródle powinna być zamieszczona pod każdą tabelą. W przypadku tabel zawierających wyniki badań autora należy podać: Źródło: opracowanie własne.

Rysunki

1. Dla rysunków, wykresów, diagramów, schematów należy przyjąć nazwę rysunek.
2. Rysunki powinny być ponumerowane cyframi arabskimi (numeracja ciągła w obrębie pracy) i opatrzone zamieszczonymi pod rysunkami podpisami. Po tytułach nie stawia się kropek.
3. Pod każdym rysunkiem, podobnie jak w wypadku tabel, należy zamieścić informację o źródle.
4. Ze względu na prawa autorskie oraz małą rozdzielczość nie należy włączać do pracy ilustracji importowanych z Internetu. Minimalna dopuszczalna rozdzielczość dla ilustracji i fotografii to 300 dpi.

Uwaga! Jeżeli prezentuje się nie więcej niż trzy wartości liczbowe należy wpisać je w tekst pracy, unikając przedstawiania ich w formie rysunku (diagramu kołowego, wykresu słupkowego itp.). Jeśli wartości liczbowych jest więcej niż trzy, należy wziąć pod uwagę tabelę lub rysunek.

Wzory matematyczne powinny być ponumerowane liczbami arabskimi, umieszczonymi w nawiasach okrągłych po prawej stronie wzoru. Zmienne należy wyróżnić kursywą. Stałe i liczby – czcionką prostą. Tekst objaśniający znaczenie użytych symboli należy umieścić bezpośrednio pod wzorem w oddzielnych wierszach.