Kolokacje werbo-nominalne a czasowniki syntetyczne w języku polskim i chorwackim
DOI:
https://doi.org/10.5604/01.3001.0014.8897Słowa kluczowe:
czasownik, kolokacje werbo-nominalne, przekład, język polski, język chorwackiAbstrakt
W artykule analizuje się wielowyrazowe jednostki leksykalne i odpowiadające im znaczeniowo czasowniki syntetyczne w myśl teorii Ewy Jędrzejko, Piotra Żmigrodzkiego i Marioli Szymczak-Rozlach, że o typowych kolokacjach werbo-nominalnych możemy mówić w przypadku konstrukcji, które posiadają swój odpowiednik w postaci syntetycznego czasownika. Podstawą do analizy są języki polski i chorwacki, w których brak opracowań omawiających problem kolokacji w oparciu o badania porównawcze czy kontrastywne.
Podstawą do analizy są wyekscerpowane z publikacji Marii Cichońskiej Słownik konfrontatywny czasowników polskich, bośniackich, chorwackich, serbskich pary ekwiwalentów konstrukcja analityczna i czasownik syntetyczny pochodzące z języków polskiego i chorwackiego. W toku analizy okazuje się, że problemem w przekładzie i glottodydaktyce nie jest tylko prawidłowe wyszukanie ekwiwalentu, ale również właściwe określenie rekcji w przypadku budowy wewnętrznej konstrukcji analitycznej czy otoczenia czasownika syntetycznego, gdyż wynika to z podobieństwa pomiędzy językami polskim i chorwackim. W nauce języka należy zwrócić uwagę na prawidłowe użycie konstrukcji analitycznej, zgodnie z jej znaczeniem i formą. W nauce przekładu, a następnie w pracy przekładowej ważne jest poprawne wyszukanie pasujących ekwiwalentów, zgodnych często z odpowiednim stylem funkcjonalnym język. W przytoczonych kolokacjach w większości chorwackich widoczne jest, że przynależą one do stylu potocznego.
Statystyka pobrań
Bibliografia
Białek E., Kolokacja i wyraz — uwagi o relacjach synonimii oraz ekwiwalencji, „Annales UMCS” 2013, nr 31, s. 89–104. Google Scholar
Blagus Bartolec G., Riječi i njihovi susjedi, Zagreb 2014. Google Scholar
Burić H., Lasić J., Kolokacije u nastavi inojezičnoga hrvatskog, „Zbornik radova Filozofskog fakulteta u Splitu” 2012, nr 5, s. 233–249. Google Scholar
Cichońska M., Słownik konfrontatywny czasowników polskich, bośniackich, chorwackich, serbskich, Katowice 2004. Google Scholar
Jędrzejko E., Słownictwo analityczne w opisie leksykalno-semantycznym, [w:] Opisać słowa, red. A. Markowski, Warszawa 1992, s. 50–61. Google Scholar
Jędrzejko E., Słownik polskich zwrotów werbo-nominalnych. Zeszyt próbny, Warszawa 1998. Google Scholar
Kita M., Dyskurs prasowy, [w:] Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków 2013, s. 199–288. Google Scholar
Kolokacijska baza hrvatskoga jezika, http://ihjj.hr/kolokacije/ [dostęp: 18 października 2020]. Google Scholar
Moguš M., Bratanić M., Tadić M., Hrvatski čestotni rječnik, Zagreb 1999. Google Scholar
Ordulj A. Kolokacijska kompetencija u hrvatskome kao inom jeziku, „Filološke Studije” 2017, t. 15, nr 2, s. 196–218. Google Scholar
Ordulj A., Kolokacije u hrvatskom kao inom jeziku jeziku, Zagreb 2018. Google Scholar
Pintarić N., Moguš M., Poljsko-hrvatski rječnik, Zagreb 2002. Google Scholar
Stojić A., Kolokacije — prilog teoriji i praksi, Rijeka 2012. Google Scholar
Szymczak-Rozlach M., Analityczne struktury werbo-nominalne w języku słowackim, Katowice 2010. Google Scholar
Żmigrodzki P., Właściwości składniowe analitycznych konstrukcji werbo-nominalnych w języku polskim, Katowice 2000 Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
