Oddziaływanie dihydroksyacetonu (DHA) zawartego w samoopalaczach z ludzką skórą – badania spektroskopowe i teoretyczne

Autor

  • Wojciech Pietruś Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, Instytut Matematyczno-Przyrodniczy; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Wydział Chemii
  • Rafał Kurczab Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, Wydział Matematyczno-Przyrodniczy https://orcid.org/0000-0002-9555-3905
  • Dariusz Latowski Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, Instytut Matematyczno-Przyrodniczy; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Wydział Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii https://orcid.org/0000-0001-9801-3990

DOI:

https://doi.org/10.5604/01.3001.0010.8019

Słowa kluczowe:

dihydroksyaceton, samoopalacze, skóra, modelowanie molekularne, FTIR, UV-VIS

Abstrakt

Celem pracy było zbadanie wybranych właściwości ośmiu samoopalaczy różniących się konsystencją i zawartością dihydroksyacetonu (DHA). Badane bronzery podzielono na trzy grupy: płynne produkty samoopalające zawierające około 15% DHA, półpłynne samoopalacze (spryskiwacze lub pianki) oraz bronzery w postaci kremu. Produkty z tych dwóch ostatnich grup zawierały około 5% DHA. Badanie miało na celu sprawdzenie, czy samoopalacze są w stanie absorbować promieniowanie UV. Celem zastosowania spektroskopii w podczerwieni było zbadanie wpływu samoopalaczy na poziom nawilżenia skóry. W trakcie pracy wykonano obliczenia kwantowo-mechaniczne. Obliczenia dotyczyły komputerowego modelowania przepuszczalności DHA przez warstwę beta-keratyny skóry. Obliczono również energię wiązania wodorowego pomiędzy łańcuchami beta-keratyny oraz powierzchnię wykrystalizowanej formy beta-keratyny. Wyniki badań wykazały, że DHA bardzo silnie absorbował promieniowanie UV-C, natomiast w mniejszym stopniu promieniowanie UV-B. Najmniejsza absorbancja została zarejestrowana w zakresie promieniowania UV-A. Płynne i częściowo półpłynne samoopalacze obniżyły poziom nawilżenia skóry, natomiast produkty w postaci kremu zawierały substancje nawilżające, które neutralizowały negatywny wpływ DHA na nawilżenie skóry. W badaniach in silico wykazano, że DHA nie przenika przez warstwę beta-keratyny skóry. Potencjalnymi przyczynami mogą być duże ilości energii wiązań wodorowych i naładowana powierzchnia beta-keratyny.

Statystyka pobrań

Statystyki pobrań nie są jeszcze dostępne

D. Sarnoff, The Skin Cancer Foundation Journal - Beauty, 2010, 18-23.   Google Scholar

A. Altiner and A. Quintana, The Skin Cancer Foundation Journal, 2010, 23-25.   Google Scholar

G. J. Fisher, S. Kang, J. Varani, Z. Bata-Csorgo, Y. Wan, S. Datta and J. J. Voorhees, Archives of Dermatology 2002, 138, 1462-70.   Google Scholar

E. Wittgenstein and H. K. Berry, American Association for the Advancement of Science, 1960, 132, 894-895.   Google Scholar

A. B. Petersen, H. C. Wulf, R. Gniadecki and B. Gajkowska, Mutation Research - Genetic Toxicology and Environmental Mutagenesis, 2004, 560, 173-186.   Google Scholar

R. K. Chaudhuri, Surfactants in Personal Care Products and Decorative Cosmetics, L. D. Rhein, M. Schlossman, A. O’Lenick and P. Samosundaran, CRC Press, 3th edn, 2007, pp. 326-337.   Google Scholar

B. M. Bode and M. S. Gordon, Journal of Molecular Graphics and Modelling, 1998, 16, 133-138.   Google Scholar

O. Trott, and A. J. Olson, Journal of computational chemistry, 2010, 31, 2967-2970.   Google Scholar

The PyMOL Molecular Graphics System, Version 1.8 Schrödinger, LLC.   Google Scholar

M. W. Schmidt, K. K. Baldridge, J. A. Boatz, S. T. Elbert, M. S. Gordon, J. H. Jensen, S. Koseki, N. Matsunaga, K. A. Nguyen, S. Su, T. L. Windus, M. Dupuis and J. A. Montgomery, Journal of Computational Chemistry, 1993, 14, 1347-1363.   Google Scholar

A. A. Granovsky, Firefly, version 8, 2017.   Google Scholar

J. J. Faith, M. E. Driscoll, V. A. Fusaro, E. J. Cosgrove, B. Hayete, F. S. Juhn, S. J. Schneider and T. S. Gardner, Nucleic Acids Research, 2008, 36, 866-870.   Google Scholar

K. Ślepokura and T. Lis, Carbohydrate Research, 2004, 339, 1995-2007.   Google Scholar

B. Wojtkowiak and M. Chabanel, Spektroskopia molekularna, PWN Warszawa 1984.   Google Scholar

US Pat., US 5409706 A, 1991.   Google Scholar

B. Zimmermann, 2016, Mljekarstvo 64, 94-101.   Google Scholar

M. C. Thomas and J. Forbes, Interface between Aging, from Maillard Reaction I-ed. Royal Society of Chemistry publishing, 2010 pp. 1-11.   Google Scholar

G. Mark and A. Gitika, http://abcnews.go-.com/Health/safety-popular-spray-tans-question-protected/story?id=16542918&single-Page=true. 2012 [04.02.2017].   Google Scholar

R. M. Fusaro and E. G. Rice, Annals of the New York Academy of Sciences, 2005, 1043, 174-183.   Google Scholar

Pobrania

Opublikowane

2017-10-11

Jak cytować

Pietruś, W., Kurczab, R., & Latowski, D. (2017). Oddziaływanie dihydroksyacetonu (DHA) zawartego w samoopalaczach z ludzką skórą – badania spektroskopowe i teoretyczne. Science, Technology and Innovation, 4(3), 79–90. https://doi.org/10.5604/01.3001.0010.8019