Wykorzystanie właściwości zdrowotnych miodu pszczelego w żywieniu człowieka
DOI:
https://doi.org/10.55225/hppa.587Słowa kluczowe:
miód, zdrowie, dieta, żywienieAbstrakt
Zastosowanie miodu pszczelego w żywieniu człowieka jest jedną z najstarszych gałęzi medycyny. Miód pszczeli jest naturalnym źródłem substancji korzystnie działającym na organizm ludzki. Ze względu na bardzo dużą ilość substancji korzystnych dla zdrowia człowieka, miód jest uważany za „lekarstwo dobre na wszystko”. Szczególnie duże działanie terapeutyczne wykazuje czysty miód. Miód jest wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Miody kwiatowe/nektarowe pochodzą od nazwy rośliny, np. miód rzepakowy. Szczególnym rodzajem jest miód spadziowy otrzymywany z tzw. spadzi, czyli wydzieliny roślin powstającej w miejscach uszkodzonych przez mszyce. Podstawowymi składnikami miodu są węglowodany tj. glukoza (30%–39%) i fruktoza (33%–43%) oraz substancje czynne do których należą enzymy pochodzące głównie z wydzieliny gruczołów gardzielowych i ślinowych pszczół. Do miodów popularnych w Polsce należą: miód rzepakowy, miód lipowy, miód gryczany, miód akacjowy, miód wrzosowy, miód wielokwiatowy. Właściwości zdrowotne miodu zyskały na znaczeniu w medycynie, dzięki przeciwdziałaniu drobnoustrojom chorobotwórczym atakującym człowieka. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych właściwości zdrowotnych miodu pszczelego wykorzystywanego w żywieniu człowieka.
Statystyka pobrań
Bibliografia
Puc M, Kruczek A. Właściwości biologiczne jadu pszczelego, propolisu i pyłku kwiatowego z obnóży pszczelich. Pszczelarstwo. 2015;66(6):10-13. Google Scholar
Pucek R. Leczenie miodem, czyli Praktyczne wykorzystanie miodu w aptece domowej i w pielęgnacji ciała wraz z opisem przedstawiającym niezwykłe życie pszczół. Warszawa: Baobab; 2006. Google Scholar
Lewandowska C. Pszczoły a medycyna. Warszawa: Wiedza Powszechna; 1960. Google Scholar
Kochanowski J. The Linden Tree. Babelmatrix: Babel Web Anthology – the Multilingual Literature Portal, https://www.babelmatrix.org/works/pl/Kochanowski%2C_Jan-1530/Na_lip%C4%99/en/5257-The_Linden_Tree. Accessed March 10, 2024. Google Scholar
Grabek-Lejko D, Dżugan M. Możliwości wykorzystania miodu w terapii COVID-19 – potencjalne mechanizmy działania i przegląd badań klinicznych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 2021;28(1):68-87. DOI: https://doi.org/10.15193/zntj/2021/126/369 Google Scholar
Gertig H, Przysławski J. Bromatologia. Zarys nauki o żywności i żywieniu. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2007. Google Scholar
Rybak-Chmielewska H. Produkty pszczele. [in:] Prabucki J, ed. Pszczelnictwo. Szczecin: Albatros; 1998:576-579. Google Scholar
Wojtacki M. Produkty pszczele i przetwory miodowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne; 1988. Google Scholar
Gałuszka H. Miód pszczeli. Powstawanie, wartość odżywcza, zastosowanie. Nowy Sącz: Sądecki Bartnik; 1998. Google Scholar
Kędzia B, Hołderna-Kędzia E. Miód. Skład i właściwości biologiczne. Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita; 2008. Google Scholar
Stinson EE, Subers MH, Petty J, White JW Jr. The composition of honey. V. Separation and identification of the organic acids. Arch Biochem Biophys. 1960;89(1):6-12. doi: 10.1016/0003-9861(60)90003-5. DOI: https://doi.org/10.1016/0003-9861(60)90003-5 Google Scholar
Gawęcki J, ed. Żywienie człowieka. Vol. 1: Podstawy nauki o żywieniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; 2022. DOI: https://doi.org/10.53271/2021.046 Google Scholar
Tichonow AI, Bondarenko LA, Jarnych TG, Szpyczak OS, Kowal WM, Skrypnik-Tichonow RI. Miód naturalny w medycynie i farmacji. Pochodzenie, właściwości, zastosowanie, preparaty lecznicze. Stróże: Gospodarstwo Pasieczne “Sądecki Bartnik”; 2017. Google Scholar
Mentel R, Shirrmakher R, Kevich A, Dreĭzin RS, Shmidt I. Inaktivatsiia virusov perekis’iu vodoroda [= Virus inactivation by hydrogen peroxide]. Vopr Virusol. 1977;6:731-733. Google Scholar
Caruso AA, Del Prete A, Lazzarino AI, Capaldi R, Grumetto L. Might hydrogen peroxide reduce the hospitalization rate and complications of SARS-CoV-2 infection? Infect Control Hosp Epidemiol. 2020;41(11):1360-1361. doi: 10.1017/ice.2020.170. DOI: https://doi.org/10.1017/ice.2020.170 Google Scholar
Jędrzejko K, Malcher J. Miody – część pierwsza. Panacea. 2007;21(4):16-17. Google Scholar
Noskowicz-Bieroniowa H. Co może miód? Kraków: Agencja Wydawniczo-Usługowa „Emilia”; 2009. Google Scholar
Marwicka J, Gałuszka R, Gałuszka G, Podolska A, Żurawski Ł, Niemyska K. Analiza właściwości miodu pszczelego i jego zastosowanie w dietetyce i kosmetologii. Kosmetologia Estetyczna. 2014;2(3):107-110. Google Scholar
Alnaqdy A, Al-Jabri A, Al Mahrooqi Z, Nzeako B, Nsanze H. Inhibition effect of honey on the adherence of Salmonella to intestinal epithelial cells in vitro. Int J Food Microbiol. 2005;103(3):347-351. doi: 10.1016/j.ijfoodmicro.2004.11.042. DOI: https://doi.org/10.1016/j.ijfoodmicro.2004.11.042 Google Scholar
Kędzia B, Hołderna-Kędzia E. Miód – właściwości biologiczne. In: Kędzia B, Hołderna-Kędzia E. Leczenie miodem. Warszawa: Polski Związek Pszczelarski; 1998:7-9. Google Scholar
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Aneta Teległów

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.