O potrzebie indywidualizacji w wychowaniu fizycznym

Autor

  • Józef Węglarz Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie

DOI:

https://doi.org/10.5604/01.3001.0012.7784

Słowa kluczowe:

indywidualizacja, edukacja fizyczna, programowanie

Abstrakt

Indywidualizacja w procesie wychowania fizycznego jest współczesnym wyzwaniem. Nie wytrzymują próby czasu dotychczas stosowane formy prowadzenia zajęć, oparte na zbiorowym, najczęściej jednorodnym wysiłku, bez uwzględniania zróżnicowanych możliwości uczniów. To może być powodem problemów, głównie wychowawczych, gdyż prawo ucznia w szkole uległo wzmocnieniu i jego niezadowolenie z programu może utrudniać przebieg procesu dydaktycznego. Należy uprzedzać ewentualne przejawy takiej niechęci lub braku akceptacji dla proponowanej oferty, by autorytet szkoły na tym nie cierpiał, a uczniowie mieli satysfakcję, że spełnia ona ich oczekiwania. Będzie to możliwe wtedy, kiedy program nauczania z wychowania fizycznego uwzględni, bardziej niż dotychczas,potrzeby jednostki.

Statystyka pobrań

Statystyki pobrań nie są jeszcze dostępne

Podstawa programowa kształcenia ogólnego, z komentarzem. (2017). Szkoła podstawowa. Wychowanie fizyczne. Warszawa.   Google Scholar

Podstawa programowa z komentarzem. (2008). Wychowanie fizyczne i edukacja dla bezpieczeństwa w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum. Tom 8, Warszawa.   Google Scholar

Grabowski, H. (1997). Teoria fizycznej edukacji. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.   Google Scholar

Hłobił, A. (2015). Indywidualizacja kształcenia szansą urzeczywistnienia potrzeb i możliwości uczniów. Edukacja Humanistyczna, 1, Szczecin.   Google Scholar

https://forsal.pl/galerie/644675,duze-zdjecie,1,10-faktow-na-temat-edukacji-w-finlandii-najlepszego-systemu-naukina-swiecie.html [data dostępu: 20.10.2018].   Google Scholar

Demel, M. (1998). Szkice krytyczne o kulturze fizycznej. Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha.   Google Scholar

Opublikowane

2018-12-09

Jak cytować

Węglarz, J. (2018). O potrzebie indywidualizacji w wychowaniu fizycznym. Health Promotion & Physical Activity, 3(2), 7–10 (11. https://doi.org/10.5604/01.3001.0012.7784

Numer

Dział

Artykuł oryginalny